Ludzie
Doktorat Honoris Causa dla Profesora Antoniego J.Dziatkowiaka

 

 

W dniu 11 maja 2007 r. rozpoczęło się na Zamku Królewskim w Warszawie dwudniowe XVI Międzynarodowe Sympozjum Polskiej Akademii Medycyny i Albert Schweitzer World Academy of Medicine.

 

Profesorowi Antoniemu J. Dziatkowiakowi, za zasługi w medycynie, Światowa Akademia Medycyny nadała w tym dniu podczas Sympozjum tytuł Doctor Honoris Causa, a Polska Akademia Medycyny odznaczyła go Złotym Medalem MEDICUS MAGNUS (nr 51). Z tej okazji prof. Dziatkowiak wygłosił wykład p.t. „Historyczne perełki z polskiej kardiochirurgii”. W tym też dniu doktoraty honoris causa Światowej Akademii Medycyny otrzymali trzej laureaci Nagrody Nobla w zakresie medycyny: prof. dr Peter Aare z USA, disting. prof. dr Aaron Ciechanover z Izraela i prof. dr Sir Peter Mansfield z Wielkiej Brytanii oraz prof. dr Valery Zaporożan z Ukrainy. Światowa Akademia Medycyny ma wśród ponad 200 zagranicznych i 64 polskich członków – 26 noblistów.”

 

Prof. dr hab. med. Antoni Jan Dziatkowiak, kardiochirurg, jest obecnie emerytowanym profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wielkopolanin, medycynę studiował w Poznaniu, habilitował się w Łodzi w kardiochirurgii w szkole prof. Jana Witolda Molla. Od.1979 r. związany z Krakowem, gdzie od podstaw stworzył i przez 22 lata był z wyboru dyrektorem Instytutu Kardiologii i kierownikiem Kliniki Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii Collegium Medicum UJ. Utworzył Fundację Rozwoju Kardiochirurgii COR AEGRUM w Krakowie i z jej pomocą wybudował słynną w Europie Klinikę Kardiochirurgii, którą 9 czerwca 1997 r. poświęcił papież Jan Paweł II. W okresie 50 lat zawodowej pracy chirurga wykonał osobiście ponad 30 tys. operacji, w większości serca i wielkich naczyń oraz setki przeszczepów serca. Jest z prof. Janem Mollem współautorem pierwszego przeszczepu serca wykonanym 4 stycznia 1969 r. w Łodzi. Opublikował ponad 200 prac naukowych z zakresu kardiochirurgii i transplantologii. Ma największy w Europie materiał wszczepionych (700 chorym) homogennych zastawek aortalnych serca. Autor licznych modyfikacji w technice kardiochirurgicznej. Wykształcił wielu specjalistów w chirurgii, torakochirurgii, kardiochirurgii i transplantologii. Obecnie nie operuje, ale nadał służy swoim doświadczeniem i pomocą konsultacyjną. Ma satysfakcję z sukcesów swoich następców w Instytucie Kardiologii w Krakowie, w którym nowoczesna organizacja, kadra specjalistów i unikatowy sprzęt diagnostyczno – terapeutyczny przyczyniły się m. in. do obniżenia szpitalnej śmiertelności z powodu zawału serca z 30 do 3%. Przoduje w kraju i w Europie 3000 operacji serca i wielkich naczyń i 10.000 koronarografii i inwazyjnych zabiegów udrażniania tętnic wieńcowych rocznie. Jest laureatem licznych najwyższych zaszczytów i odznaczeń: ma m. in. „Medal Merentibus UJ, członkostwa honorowe: Kaliskiego Towarzystwa Lekarskiego, Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego. Otrzymał: Doctorat Honoris Causa Lwowskiego Uniwersytetu Medycznego, Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda i Medal św. Brata Alberta, Medal „Gloria Medicinae” Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Medal Komisji Edukacji Narodowej, „Złoty Skalpel” Klubu Kardiochirurgów Polskich, „Złoty Hipolit” i „Wybitna Osobowość Pracy Organicznej”, „Europejska Osobowość – Przyjaciel Europy”. Prowadzi też działalność charytatywną – wspólnie z żoną Hanną – profesorem em. pediatrii i diabetologii utworzyli w Mosinie pod Poznaniem (skąd po maturze startował na medycynę) akademicką fundację stypendialną dla niezamożnej a zdolnej młodzieży, z której już troje studiuje i korzysta, otrzymując przez 5 lat studiów po 800 zł miesięcznie.

 

 

 

Redakcja "Naturalnie" ma zaszczyt współpracować z Panem Profesorem. Życzymy Dostojnemu Doktorowi Honoris Causa wciąż twórczego ducha! Ad multos annos!                    

 

 

 

 


Autor: naturalnie